สมัยธนบุรีเป็นสมัยที่ต้องกอบกู้เอกราชบ้านเมือง หลังจากการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ ๒ ในพ.ศ. ๒๓๑๐ ด้วยเหตุนี้ รูปแบบการปกครองในสมัยกรุงธนบุรีจึงยังคงยึดถือหลักการและแบบแผนเดิมของอยุธยาเอาไว้ คือการมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขสูงสุดเปรียบเสมือนสมมุติเทพ แต่พระมหากษัตริย์ก็ทรงใช้ทศพิธราชธรรมในการปกครองบ้านเมือง
การปกครองส่วนกลาง
มีตำแหน่งอัครมหาเสนาบดีฝ่ายทหารหรือสมุหพระกลาโหม และอัครมหาเสนาบดีฝ่ายพลเรือนหรือสมุหนายกเป็นหัวหน้าบังคับบัญชาเสนาบดีจตุสดมภ์ 4 กรม ได้แก่
- กรมเวียง (นครบาล) มีหน้าที่ปกครองท้องที่ รักษาความสงบเรียบร้อยของบ้านเมือง
- กรมวัง (ธรรมาธิกรณ์) มีหน้าที่เกี่ยวกับราชสำนัก และพิจารณาคดีความของราษฎร
- กรมคลัง (โกษาธิบดี) มีหน้าที่เกี่ยวกับการเงินของแผ่นดิน และเก็บรักษาพระราชทรัพย์ที่ได้มาจากส่วยอากร และการค้าขายกับต่างประเทศ
- กรมนา (เกษตราธิการ) มีหน้าที่ดูแลนาหลวง เก็บภาษี (หางข้าว)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น